Σκίτσο του Ηλία Μακρή
Του Γιάννη Ξένου από την Ρήξη φ. 130
Οι Σύριζα-Ανέλ έδωσαν την προηγούμενη Τρίτη το πόρισμά τους για την Εξεταστική Επιτροπή Ελέγχου για τα τραπεζικά δάνεια που χορηγήθηκαν στα κόμματα και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Μετά από επτά ολόκληρα χρόνια που οι συριζαίοι κατήγγειλαν το περιβόητο τρίγωνο διαπλοκής κομμάτων, τραπεζών και ΜΜΕ και οχτώ μήνες που διήρκεσε η επιτροπή, κατά την οποία παρήλασαν οι ισχυρότεροι μηντιάρχες και τραπεζικοί παράγοντες της χώρας, το πόρισμα της πλειοψηφίας είναι… μια τρύπα στο νερό.
Η πλειοψηφία έκρινε από τη διερεύνηση που έκανε ότι δεν προκύπτουν ευθύνες πολιτικών προσώπων, κάτι που σημαίνει ότι δεν πρόκειται να κατατεθεί αίτημα συγκρότησης προανακριτικής επιτροπής της Βουλής, άρα ο πολιτικός κόσμος είναι καθαρός. Για τις ευθύνες τώρα τραπεζών και ΜΜΕ η πλειοψηφία δηλώνει αναρμόδια και προτρέπει τη δικαιοσύνη να διερευνήσει τις τυχόν ευθύνες τους.
Οι συντάκτες του πορίσματος, έχοντας αντίληψη ότι το πόρισμά τους είναι μια σούπα, προσπαθούν να σώσουν τα προσχήματα με τέτοιες φράσεις του τύπου: «Αποτελεί πολιτική αφέλεια να περιμένει κάποιος ότι οι περιπτώσεις εμφανών σχέσεων που θα μπορούσε να αποκαλύψει η έρευνα της εξεταστικής επιτροπής θα ήταν πολλές στον αριθμό», δηλαδή δεν βρήκαν τίποτα ή δεν θέλησαν να βρουν. Ή, πιο κάτω: «Θα ήταν όμως και πολιτική υποκρισία, καταστρατήγηση της εντολής που έλαβε η επιτροπή από την ολομέλεια, εάν, από την απουσία πληθώρας αποδείξεων, επιχειρούσε κάποιος να συμπεράνει ότι δεν υπήρξε διαπλοκή». Δηλαδή, μετατράπηκε το πόρισμα σε καφενειακού τύπου συζήτηση του στιλ, «υπάρχει διαπλοκή, αλλά πώς να τους πιάσεις του αετονύχηδες;»
Το πόρισμα δεν είναι τίποτα άλλο από αδιάκοπη φλυαρία (460 σελίδες) που διανθίζεται με δηλώσεις ότι είναι σαφής ένδειξη για ύπαρξη διαπλοκής καταθέσεις, όπως αυτή της κυρίας Παπαγιαννίδου (ανώτερο στέλεχος της ΤτΕ), που σε ερώτηση αν υπάρχει διαπλοκή, απάντησε: «Δεν μπορώ να αποκλείσω κάτι τέτοιο». Ή η κατάθεση του Γιάννη Αλαφούζου, που κατηγόρησε τους οικονομικούς του αντιπάλους για σχέσεις διαπλοκής με προηγούμενες κυβερνήσεις και τράπεζες. Ή αντίστοιχες καταθέσεις εκδοτών, όπως του Γιώργου Κουρή, ότι, «Χωρίς συζήτηση, υπήρχε διαπλοκή. Οι εκδότες είχαν τεράστια δύναμη. Στα γραφεία τους σχηματίζονταν κυβερνήσεις, στα γραφεία τους ιδρύονταν κόμματα». Τα καρναβάλια φέτος ήρθαν στην ελληνική Βουλή από τα μέσα Ιανουαρίου, γιατί, όταν στηρίζεται το πόρισμά της στις γενικότητες ενός στελέχους της ΤτΕ ή στην κατάθεση του Κουρή, –του Κουρή του Άλτερ, της Αυριανής, του Φίλαθλου κ.λπ.–, το πόρισμα είναι για πέταμα.
Το να διερευνήσεις τις σχέσεις διαπλοκής στην Ελλάδα δεν είναι εύκολη υπόθεση, αλλά είναι αδύνατο να το καταφέρουν οι Συριζανέλ γιατί, πολύ απλά, και οι ίδιοι συμμετέχουν σε αυτό το κύκλωμα. Τόσο με τους εξωχώριους επενδυτές της Αυγής, αλλά και με τα ΜΜΕ του Κουρή, που στηρίζει με φανατισμό την κυβέρνηση και που έχουν φεσώσει με εκατοντάδες εκατομμύρια, δημόσιο, εργαζόμενους και προμηθευτές. Επίσης με τον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες, που η κυβέρνηση έφτιαξε έναν αντισυνταγματικό νόμο μόνο και μόνο για να δώσει τηλεοπτική άδεια στον δικό της Καλογρίτσα και σε κάνα δυο φιλικά διακείμενους μεγαλοεπιχειρηματίες και τόσες άλλες περιπτώσεις. Αυτή η κυβέρνηση είναι αδύνατο να ερευνήσει αυτές τις σχέσεις και, παρά τις μεγαλοστομίες και τις απειλές ότι θα τα αποκαλύψει όλα, έβγαλε ένα πόρισμα που αθωώνει τους πάντες!
Η άλωση του ΔΟΛ
Η δεύτερη είδηση που βγήκε το βράδυ της Τρίτης, και σκοπό είχε να καλύψει τις αντιδράσεις γύρω από το πόρισμα των Συριζανέλ, ήταν ότι ο ΔΟΛ περνά στον έλεγχο της κυβέρνησης. Όπως την δεκαετία του ’80 το Πασόκ τοποθετούσε επίτροπους στις προβληματικές βιομηχανίες για να τις «διασώσουν», έτσι και το Μαξίμου επέβαλε τον Βασίλη Μουλόπουλο, πρόεδρο του ΔΣ της Αυγής και πρώην βουλευτή του Σύριζα και γενικώς τον άνθρωπο του Σύριζα στα ΜΜΕ, κουμανταδάρο στον ΔΟΛ. Κατά το ρεπορτάζ, η απόφαση να απομακρυνθεί ο Σταύρος Ψυχάρης από τον ΔΟΛ και να αναλάβει ο Β. Μουλόπουλος, πάρθηκε μετά από συνάντηση των δύο ανδρών με τον υπουργό Νίκο Παππά! Υπάρχουν και σενάρια ότι ο Σταύρος Ψυχάρης πείσθηκε να αποχωρήσει από τον ΔΟΛ μόνο όταν τον διαβεβαίωσαν ότι ο ανακριτής, που την Τετάρτη τον εξέτασε για τις κατηγορίες της φοροδιαφυγής και της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομη δραστηριότητα (ξέπλυμα μαύρου χρήματος), δεν θα τον προφυλάκιζε, όπως και πράγματι έγινε, αλλά μάλλον σύμπτωση θα είναι!
Ο Παππάς, που ηττήθηκε στο εγχείρημα να δημιουργηθούν ελεγχόμενα από την κυβέρνηση κανάλια, πήρε μια μικρή ρεβάνς, κερδίζοντας τον έλεγχο του ΔΟΛ. Γιατί ο ΔΟΛ, εκτός από τις εφημερίδες του και τις ιστοσελίδες του, έχει και ισχυρό μερίδιο στο Μέγκα και αυτό είναι το φιλέτο. Γιατί στο Μέγκα, με δεύτερο σημαντικότερο μέτοχο, τον Μπόμπολα, που βρίσκεται σταθερά στο πλευρό της κυβέρνησης, μπορεί έτσι να μετατραπεί σε φιλοκυβερνητικό κανάλι, μια και κεντρική επιδίωξη του Μαξίμου είναι να έχει και ένα τουλάχιστον ιδιωτικό κανάλι στο πλευρό του, εκτός από τη δημόσια, αλλά με πολύ μικρά ποσοστά τηλεθέασης, ΕΡΤ. Το σχέδιο της κυβέρνησης είναι ο ΔΟΛ να περάσει σε έναν φιλικό ισχυρό επιχειρηματία, όπως ο Μπόμπολας (δύσκολο, γιατί και οι δικές του ενημερωτικές επιχειρήσεις έχουν χρεή εκατομμυρίων ευρώ), ή ο Σαββίδης (που είναι η καλύτερη περίπτωση λόγω οικονομικής επιφάνειας και που δεν έχει ενημερωτικές επιχειρήσεις). Ο Σαββίδης, όμως, θέτει ως όρο για να αναλάβει το ΔΟΛ, τα δάνεια του ομίλου να κουρευτούν κατά 70-80%, κάτι που δεν θέλουν ούτε να ακούσουν οι τράπεζες και γι’ αυτό την Τετάρτη ενεργοποίησαν τη διαδικασία εκκαθάρισης εν λειτουργία του ομίλου και προτείνουν να αναλάβει ως ειδικός διαχειριστής η εταιρεία Γκραντ Θόρντον. Οι τράπεζες, που μετά την τελευταία καταστροφική ανακεφαλαιοποίηση του Δεκεμβρίου του 2015 ελέγχονται σε μεγάλο ποσοστό από ξένους επενδυτές, σε καμιά περίπτωση δεν θα δεχθούν, προκειμένου ο Παππάς να γίνει καναλάρχης, να κουρευτούν τα δάνεια του ΔΟΛ, που ξεπερνούν τα 200 εκατ. ευρώ.
Επομένως, το όλο εγχείρημα είναι πολύ δύσκολο και ο Σύριζα μπορεί να έκανε, όπως το συνηθίζει, μια πρώτη εντυπωσιακή κίνηση, αλλά η συνέχεια θα είναι η γνωστή: αδιέξοδο και άτακτη υποχώρηση. Το συμβολικό του πράγματος είναι ότι, πιθανότατα, ο ΔΟΛ, η ναυαρχίδα του αστικού Τύπου για σχεδόν ένα αιώνα, θα σβήσει στα χέρια του Σύριζα.
