Αρχική » Ο εφιάλτης στο πιάτο μας

Ο εφιάλτης στο πιάτο μας

από Νίκος Ντάσιος

του Ν. Ντάσιου, από το Άρδην τ. 28, Δεκέμβριος 2000-Ιανουάριος 2001

I ο αλυσιδωτό σκάνδαλο των τροφίμων είναι μια ακόμη τρανταχτή απόδειξη ότι το “σάπιο ” οικονομικό μας σύστημα δεν ενδιαφέρεται στο παραμικρό για την ανθρώπινη υγεία και την κάλυψη των βασικών ανθρώπινων αναγκών. Γι’ αυτό είναι καταδικασμένο σε αποτυχία μόνο που θα σύρει μαζί του στο θάνατο χιλιάδες ανυπεράσπιστους και άβουλους καταναλωτές, θύματα της διαφήμισης και της εικονικής ψευδο-αναπλήρωσης.

Η εκβιομηχάνιση της παραγωγής της τροφής, ο γιγαντισμός στην αγροτική παραγωγή, τα παγκόσμια δίκτυα εμπορίου δεν μπορούν να εγγυηθούν την ασφάλεια και τη βιωσιμότητα.

Είναι άλλωστε γνωστή η κατάληξη της Πράσινης Επανάστασης, τα αίτια της νόσου των τρελών αγελάδων, το πατεντάρισμα της βιοποικιλότη-τας, οι μεταλλάξεις… οι κλωνοποιήσεις. Ένας εφιάλτης που γεννάει ο τεχνολογικός ντετερμινισμός αναπαράγοντας τη φτώχεια, την ανισότητα, την εξουσία και την καταστροφή.

Ήδη δεκάδες άνθρωποι έχουν πεθάνει στην Αγγλία έχοντας μολυνθεί από την ασθένεια Κρόιτσφελ-Γιάκομπς η οποία συνδέεται με την κατανάλωση μπιφτεκιού από αγελάδες που έχουν υποστεί σπογγώδη εγκεφαλοπάθεια (ασθένεια των τρελών αγελάδων).

Η νόσος του Κρόιτσφελ-Γιάκομπς προκαλεί άνοια, απώλεια μνήμης και τελικά κώμα. Ο θάνατος από τη νόσο επέρχεται σε διάστημα μεταξύ 12 κ’ 18 μηνών από την εμφάνιση των συμπτωμάτων.

Είναι πολύ πιθανή – αν και όχι ακόμη επιστημονικά αποδεδειγμένη – η μετάδοση της νόσου μέσω της μετάγγισης του αίματος ή από την κατανάλωση κόκκινου κρέατος. Η πιθανότητα αυτή ώθησε το Υπουργείο Υγείας της Γερμανίας να απαγορεύσει την μετάγγιση αίματος και πλάσμα-γούστου και στην χώρα μας. Δυστυχώς, ακόμη σήμερα, το αντίστοιχο Υπουργείο δεν έχει εκδώσει τις σχετικές αποφάσεις για την εφαρμογή του.

Χρειάζεται επίσης στήριξη των μικρών παραγωγών που ακολουθούν τους κανόνες της βιολογικής παραγωγής και συστηματική έρευνα, εκπαίδευση και διάδοση των κατευθύνσεων και των πρακτικών της βιολογικής γεωργίας και κτηνοτροφίας.

Επιπλέον η παραγωγή θα πρέπει να τοπικοποιηθεί και να περιφερειοποιηθεί περιορίζοντας ριζικά τα εισαγόμενα τρόφιμα τα οποία θα πρέπει να εισάγονται μόνο όταν δεν μπορούν να παραχθούν σε τοπικό και εθνικό επίπεδο! Οι τοπικές κοινωνίες θα πρέπει να αποκτήσουν πάλι τον έλεγχο των φυσικών πόρων και των πρώτων υλών. Να ξαναβρούν τις χαμένες δεξιότητες ώστε να παράγουν οι ίδιοι την τροφή τους σε τοπικό επίπεδο. Η παραγωγή αυτή να προσανατολίζεται στην κάλυψη των βασικών αναγκών και να διατίθενται με κοινωνικά κριτήρια. Συνεταιρισμοί παραγωγών και καταναλωτών μπορούν να κάνουν χρήση τοπικών ελεύθερων χώρων και με δίκτυα προώθησης – μικρά καταστήματα ή τοπικές λαϊκές – να διαθέτουν τα τρόφιμα αυτά στην τοπική κοινωνία. Η παραδοσιακές μέθοδοι καλλιέργειας, η χρήση ντόπιων σπόρων, οι μέθοδοι της οργανικής γεωργίας θα μπορούσαν ν’ αποτελέσουν οδηγό μιας τέτοιας κατεύθυνσης. Ο προσανατολισμός στην κατεύθυνση της κυκλικής εναλλαγής, φυσικών πόρων εισροών και εκροών θα μπορούσε να μειώσει κατακόρυφα το ενεργειακό κόστος και άρα τις τιμές των προϊόντων κάνοντάς τα προσιτά και στις χαμηλότερες κοινωνικές τάξεις.

Ριζική αλλαγή του μοντέλου κατανάλωσης.

Οι αρχές της Μεσογειακής δίαιτας έχουν ξεχαστεί στην χώρα μας. Θα πρέπει να περικόψουμε την κατανάλωση κρέατος και να υποκαταστήσουμε με κατανάλωση οσπρίων, φρούτων και λαχανικών, ψαριών συμβάλλοντας έτσι και στην προσωπική μας ευεξία αλλά και στον περιορισμό των πιέσεων στα αγροτικά οικοσυστήματα που με την σειρά τους οδηγούν στην εντατικοποίηση της μεθόδου παραγωγής. Παράλληλα ένα ισχυρό κίνημα καταναλωτών κατά γειτονιά, συνοικία και Δήμο, θα πρέπει να ασκεί έλεγχο στις εισροές προϊόντων στις τοπικές κοινωνίες κύρια από τα μεγάλα Super Market και τις αλυσίδες τροφίμων.

Η νόσος των τρελών αγελάδων είναι το προανάκρουσμα μιας εφιαλτικής πορείας του παγκόσμιου μοντέλου παραγωγής και κατανάλωσης που, λεηλατώντας την Φύση στο όνομα του στενού οικονομικού κέρδους, καταστρέφει τώρα και τον άνθρωπο. Τι θα συμβεί άραγε όταν ανακαλυφθεί μια ανάλογη νόσος από μεταλλαγμένα γονίδια στα τρόφιμα;

ΣΧΕΤΙΚΑ

ΑΦΗΣΤΕ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ