του Γιάννου Χαραλαμπίδη από την Σημερινή
Μεταξύ Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς, στις 29 Δεκεμβρίου, τουρκικό αρματαγωγό ξεφόρτωνε στο κατεχόμενο λιμάνι της Αμμοχώστου βαρέα οπλικά συστήματα. Αποτελεί άλλη μια κίνηση του Αττίλα πριν από την άφιξη στην Κύπρο της ειδικής απεσταλμένης του ΟΗΕ, που δείχνει την έλλειψη καλής πρόθεσης για λύση και ότι η Άγκυρα δεν πρόκειται να δεχθεί την πλήρη απόσυρση των τουρκικών στρατευμάτων από την Κύπρο, καθώς και ότι η ασφάλειά μας θα είναι ενταγμένη στη δική της ζώνη ευθύνης εφόσον επιμένει, εκτός των άλλων, στην πολιτική της Γαλάζιας Πατρίδας, της οποίας είμαστε αναπόσπαστο τμήμα.
Η εκφόρτωση και η αναδιάταξη
Η εκφόρτωση της 29ης Δεκεμβρίου είναι συναφής με όσα η «Σ» έγραφε από τις 20 Αυγούστου του 2023, για την αναβάθμιση και την επέκταση του λιμανιού της Αμμοχώστου, που πραγματοποιήθηκε από το 2016 για να είναι δυνατός ο ελλιμενισμός τουρκικών πολεμικών σκαφών και η αποβίβαση βαρέων οπλικών συστημάτων από άρματα μάχης ως και άλλα τεθωρακισμένα μεταφοράς προσωπικού και πυροβόλα και δη αυτοκινούμενα, όπως τα 77 στον αριθμό, που είχαν μεταφερθεί μεταξύ Ιουνίου και Ιουλίου του 2017, πριν από το Κραν Μοντανά. Στο πλαίσιο μιας γενικότερης αναδιάταξης δυνάμεων, τα 77 αυτοκινούμενα πυροβόλα καλύπτουν σήμερα περιοχές, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται η Άσσια, το Κιόνελι και ο Άγιος Βασίλειος. Μέσα σε αυτήν τη στρατηγική αναδιάρθρωση τα ρυμουλκούμενα πυροβόλα που ήδη υπήρχαν στην Κύπρο δεν «επαναπατρίστηκαν», αλλά ενίσχυσαν άλλες διοικήσεις στα κατεχόμενα και κυρίως τη «διοίκηση ασφαλείας του ψευδοκράτους». Πρόκειται για τις παράνομες δυνάμεις των Τουρκοκυπρίων, οι οποίες εν καιρώ ειρήνης είναι επιπέδου Ταξιαρχίας και με την επιστράτευση σχηματίζουν στον πόλεμο Μεραρχία.
Λεζάντα: Οι δορυφορικές φωτογραφίες που έχει δημοσιεύσει η «Σημερινή» στις 20 Αυγούστου του 2023. Σε αυτές αποτυπώνεται η αναβάθμιση του λιμανιού της Αμμοχώστου από το 2016. Είχε γίνει επέκταση και εκβάθυνση για να δέχεται το λιμάνι πολεμικά πλοία και να μπορούν να εκφορτώνονται βαρέα όπλα από άρματα μάχης ως αυτοκινούμενα πυροβόλα. Στις 29 Δεκεμβρίου τουρκικό αρματαγωγό εκφόρτωσε βαρέα οπλικά συστήματα.
Η φωλιά του πυροβολικού
Στο Δίκωμο, για παράδειγμα: Α) Έχουν μεταφερθεί από άλλες περιοχές 13 ρυμουλκούμενα πυροβόλα Μ114 αμερικάνικα των 155 χιλιοστών. Αυτό σημαίνει αύξηση των δυνατοτήτων αυτονομίας των τουρκοκυπριακών δυνάμεων, που συνοδεύτηκε με τη αναβάθμιση των υποδομών σε διάφορα στρατόπεδα. Η αναβάθμιση αυτή περιλαμβάνει αποθήκες πυρομαχικών στη βάση των ΝΑΤΟϊκών προδιαγραφών και διπλασιασμό των πολεμικών αποθεμάτων των πυροβόλων όπλων. Β) Οι αποθήκες πυρομαχικών έχουν αυξηθεί από 15 σε 31. Είχαμε, δηλαδή, μιαν αύξηση της τάξης του 100% σε έναν αποθηκευτικό χώρο, ο οποίος εξυπηρετεί τις μονάδες πυροβολικού του Κιόνελι, της Κυθρέας και της ΤΟΥΡΔΥΚ. Στο Κιόνελι βρίσκεται ο κύριος όγκος του πυροβολικού των κατοχικών δυνάμεων και τελεί κάτω από την ευθύνη του Σωματάρχη, ο οποίος επεμβαίνει όπου κρίνει αυτός αναγκαίο. Περιλαμβάνει αυτοκινούμενα πυροβόλα 155 χιλιοστών, ρυμουλκούμενα πυροβόλα 203 χιλιοστών και πολλαπλούς εκτοξευτές πυραύλων. Στην Κυθρέα εδρεύουν άλλες δυο μοίρες πυροβολικού. Μεγάλος αριθμός των πυροβόλων στο Κιόνελι και αλλού είναι παραταγμένα και έτοιμα για αποστολή βολής. Η αύξηση των πολεμικών αποθεματικών προσφέρει ταχύ ανεφοδιασμό και ταχείς ρυθμούς βολής.
Λεζάντα: Το Κιόνελι (φώτο πάνω δεξιά) αποτυπώνει τη φωλιά του τουρκικού πυροβολικού και δη των αυτοκινούμενων πυροβόλων των 155 χιλιοστών και των 203 χιλιοστών. Πλείστα των πυροβόλων, όχι μόνο στο Κιόνελι αλλά και αλλού, είναι παραταγμένα και έτοιμα για αποστολή βολής. Μαρτυρούν έτσι την επιθετική διάταξη του τουρκικού στρατού. Στις δορυφορικές φωτογραφίες αποτυπώνεται η κατάσταση μετά την αύξηση των αποθηκών στο Δίκωμο από 15 σε 31, επί τη βάσει των ΝΑΤΟϊκών προδιαγραφών. Αριστερά φαίνονται οι αποθήκες και δεξιά η διάταξή τους πριν από και μετά την αύξησή τους, η οποία επέφερε αύξηση του πολεμικού αποθεματικού σε ποσοστό της τάξης του 100% και προσφέρει ταχύτητα ανεφοδιασμού και βολών. Στη ένθετη φωτογραφία κάτω δεξιά διακρίνονται 13 αυτοκινούμενα πυροβόλα Μ114 των 155 χιλιοστών, που αναπτύχθηκαν στο Δίκωμο μετά την αναδιάταξη και την ενίσχυση των τουρκοκυπριακών δυνάμεων.
Το 155 χιλιοστών και το Τέταρτο Τουρκοκυπριακό Σύνταγμα
Η πρόσθετη ενίσχυση του παράνομου στρατού των Τουρκοκυπρίων αποτυπώνεται και σε κάτι άλλο: Στο πλαίσιο της αναδιάταξης δυνάμεων, μια Μοίρα ρυμουλκούμενων πυροβόλων των 155 χιλιοστών (18 στο σύνολο) βρίσκονται πλέον στο Κέντρο Εκπαιδεύσεως του Καράολου στην Αμμόχωστο, όπου εδρεύει το Τέταρτο Τουρκοκυπριακό Σύνταγμα. Τα πυροβόλα αυτά στοχεύουν προς την ελεύθερη επαρχία Αμμοχώστου. Η δε τάξη τους, σε περίπτωση κρίσης, είναι συναφής με τις επί του εδάφους νέες «τομές» που προσφάτως έχουν γίνει στην περιοχή Αμμοχώστου – Δερύνειας.
Τι σημαίνει η ενίσχυση
Η ενίσχυση του πυροβολικού και δη με μηχανοκίνητα πυροβόλα των 155 χιλιοστών, των οποίων το βεληνεκές φτάνει ώς τα 40 χιλιόμετρα, δεικνύει:
Πρώτο: Μεγάλο βάθος πυρός. Η δε γενικότερη επιθετική διάταξη των τουρκικών δυνάμεων μαρτυρεί ότι δεν έχουν σε μεγάλη εκτίμηση τις δυνάμεις της Εθνικής Φρουράς, άρα προσδοκούν σε γρήγορη προέλαση, αφού πρώτα χρησιμοποιηθούν μαζικά και για μεγάλο χρονικό διάστημα πυρά πυροβολικού και αεροπορίας. Δεύτερο: Το μεγάλο βάθος πυρός προσφέρει τη δυνατότητα να πληγούν περισσότεροι ζωτικοί στρατηγικοί στόχοι. Τρίτο, το μεγάλο και μαζικό βάθος πυρός προσφέρει αποφόρτιση των αποστολών της αεροπορίας, που μπορεί να διατεθεί σε άλλα πολεμικά μέτωπα.
Επί του εδάφους πολιτική των Τούρκων
Υπό αυτές τις συνθήκες και άλλες στέλνεται το μήνυμα της στρατιωτικής υπεροχής, που μεταφέρεται στο διπλωματικό πεδίο και δη στις όποιες συνομιλίες στην εξής λογική: Ή αποδέχεστε τη λύση των δύο κρατών και την ισότιμη κυριαρχία ή δεν έχει λύση. Η αποβίβαση βαρέος στρατιωτικού υλικού είναι η κορυφή του παγόβουνου, που σχετίζεται:
1) Με την κατάληψη τμημάτων της «νεκρής ζώνης».
2) Με την αξίωση της τουρκικής πλευράς για χωριστή συμφωνία με τα Ην. Έθνη ως προς το καθεστώς της ΟΥΝΦΙΚΥΠ, για να καταργηθεί το ψήφισμα 186 του ’64 επί τη βάσει του οποίου αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά μετά την τουρκική ανταρσία η Κυπριακή Δημοκρατία ως η μόνη νόμιμη Αρχή. Επί αυτού στηρίζονται τα ψηφίσματα 541 και 550 του Σ. Ασφαλείας, που ρητώς καθορίζουν ότι δεν μπορεί να αναγνωριστεί το ψευδοκράτος ως προϊόν της χρήσης και της βίας των όπλων (άρθρο 2, παράγραφος 4 του Χάρτη του ΟΗΕ). Η πολιτική αυτή είναι συναφής με την προσπάθεια για την αναγνώριση χωριστής κυριαρχίας και δη μέσω των Ην. Εθνών. Υπακούει στη στρατηγική αρχή του Ρεαλισμού, ότι διπλωματία και ισχύς πάνε χέρι – χέρι.
Λεζάντα: Τουρκικό αρματαγωγό εκφορτώνει βαρέα οπλικά συστήματα στο κατεχόμενο λιμάνι της Αμμοχώστου στις 29 Δεκεμβρίου του 2023, ενώ ο Πρόεδρος αναμένει ανυπόμονα την απεσταλμένη των Ην. Εθνών. Οι τουρκικές προθέσεις παραμένουν οι ίδιες. Διά της αύξησης της ισχύος του Αττίλα επιδιώκουν να μας έχουν τις κάννες των πυροβόλων στον κρόταφο.
Εδαφικό και περιουσιακό
3) Με την έξαρση του σφετερισμού των ελληνοκυπριακών περιουσιών στα κατεχόμενα για τη δημιουργία τετελεσμένων επί του εδάφους. Και πού οφείλεται αυτό; Είναι αποτέλεσμα του γεγονότος ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά έχει αποδεχθεί την πλειοψηφία στο βορρά επί του πληθυσμού, στο πλαίσιο των δύο ισότιμων συνιστώντων κρατών και τώρα οι Τούρκοι επιδιώκουν να αποκτήσουν πλειοψηφία επί του εδάφους. Κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί έστω και μερικώς:
Α) Με την παράνομη πώληση ελληνοκυπριακών περιουσιών σε ξένους και την προσδοκία της νομιμοποίησης με τη λύση. Όσο περισσότερες περιουσίες πωληθούν, τόσο μεγαλύτερα είναι τα κέρδη για το ψευδοκράτος και μεγαλύτερο και οξύτερο το πρόβλημα για το εδαφικό και το περιουσιακό, ειδικώς όταν πλέον δεν θα σχετίζεται μόνο με Τούρκους, αλλά και με υπηκόους άλλων τρίτων και δη χωρών της ΕΕ. Β) Με τη δημιουργία οικισμών για Τουρκοκύπριους και εποίκους και με την εκμετάλλευση τουριστικών περιοχών μέσω εταιρειών, στις οποίες εμπλέκονται Τουρκοκύπριοι, Τούρκοι και άλλοι πολίτες και εταιρείες τρίτων χωρών.
Επί τη βάσει 22 με 24 κριτηρίων που έχουν συμφωνηθεί στις συγκλίσεις στο περιουσιακό και με τη συζήτηση για να έχει ο υφιστάμενος χρήστης τον πρώτο λόγο σε κάποιες των περιπτώσεων, καθώς και με την αδυναμία εξεύρεσης δωρητών με επαρκή ποσά για τις αποζημιώσεις, το εδαφικό και το περιουσιακό γίνονται ακόμη πιο δύσκολα ζητήματα ως προς την επίλυσή τους. Εφόσον, μάλιστα, η Κυβέρνηση δεν λαμβάνει αποτρεπτικά μέτρα στη γραμμή της απόφασης Αποστολίδης Vs Όραμς, που αποτελεί μοντέλο για την έκδοση ενταλμάτων σε ανάλογες περιπτώσεις σε όλη την ΕΕ, το πρόβλημα γίνεται ακόμη χειρότερο. Και η Κυβέρνηση έχει ευθύνη, διότι επιτρέπει διά των ελλειμματικών της πολιτικών τη δημιουργία τετελεσμένων.
Κεκτημένο και θέσεις αρχής
Εφόσον οι Τούρκοι συνεχίζουν να ενισχύουν την κατοχή και αξιώνουν αναγνώριση του ψευδοκράτους, γιατί ο Πρόεδρος -ως Ευρωπαϊστής που είναι- δεν προβάλλει ως θέσεις αρχής το κεκτημένο. Δηλαδή: Α) Την αντιδήλωση της 21ης Σεπτεμβρίου, που καθορίζει ότι, για να προχωρήσει η ενταξιακή διαδικασία της Τουρκίας στην ΕΕ, θα πρέπει η Άγκυρα να αναγνωρίσει το ενιαίο κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας, που εντάχθηκε στην Ένωση επί τη βάσει του Πρωτοκόλλου 10. Β) Την εφαρμογή του κεκτημένου στο βόρειο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου με την αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την αλλαγή του Συντάγματος επί τη βάσει των διατάξεων εκείνων που θα βελτιώνουν και δεν θα διαλύουν το κράτος, αντικαθιστώντας το από άλλα δύο ή τρία! Ένα κεντρικό και άλλα δύο – ένα συνιστών, εάν είναι ομοσπονδία συνομοσπονδιακού χαρακτήρα, και άλλα δυο χωριστά κρατίδια, εάν είναι καθαρή διχοτόμηση η συνομοσπονδία. Γ) Τον τερματισμό της κατοχής εδάφους της ΕΕ από την Τουρκία και την επιβολή στρατιωτικού εμπάργκο ενόσω υπάρχει τουρκικός στρατός στο νησί και απειλή. Δόξα τω Θεώ στοιχεία υπάρχουν για την κατοχή και την απειλή, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Δ) Την καταγραφή πληθυσμού από το Συμβούλιο της Ευρώπης σε συνεργασία με τον ΟΗΕ και την ΕΕ σε ολόκληρη την Κύπρο, για να διαπιστωθεί πόσοι είναι οι έποικοι. Ε) Σύνδεση του βέτο της Κυπριακής Δημοκρατίας για τα κονδύλια που η ΕΕ εγκρίνει στην Τουρκία για το προσφυγικό, μέχρι η Άγκυρα να εφαρμόσει τη Συμφωνία της Επανεισδοχής.
Η άλλη πολιτική
Για να υιοθετηθεί μια τέτοια πολιτική θα πρέπει να αντικατασταθεί από την υφιστάμενη αποτυχημένη, η οποία επί 50 χρόνια μάς οδηγεί στην εμπέδωση της διχοτόμησης στη λογική διαφόρων ομοσπονδιακών και συνομοσπονδιακών διχοτομικών αποχρώσεων. Πού τέτοια τύχη… παρότι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.
