Του Δημήτρη Μπούσμπουρα
Ρήξη φ.113 (04/04/2015)
Η λίμνη Βεγορίτιδα είχε γίνει γνωστή στο πανελλήνιο όταν, πριν δεκαετίες, η στάθμη της κατέβηκε περισσότερο από δεκαπέντε μέτρα και οι κάτοικοι του Αγίου Παντελεήμονα και της Βεγόρας έδιναν μάχες με τσουγκράνες και τρακτέρ για τη διανομή της γης. Στη συνέχεια, έγινε κατάληψη των εκτάσεων που αποκαλύφθηκαν. Οι τοπικοί πολιτικοί άρχοντες, βουλευτές και νομάρχες της Φλώρινας και της Πέλλας, πρωτοστατούσαν στα ρουσφέτια για τη διανομή της γης. Μετά από δεκαπέντε χρόνια, όμως, καθώς το νερό επανέρχονταν σταδιακά, το καλαμπόκι που είχε φυτευτεί δίπλα στο νερό μαζευόταν με ερπυστριοφόρες μηχανές. Κάποιοι φύτεψαν δένδρα για να τεκμηριώσουν την κατοχή της γης. Σήμερα, πολλά από αυτά στην περιοχή της Άρνισσας είναι κάτω από το νερό.
Η στάθμη είχε μειωθεί, πριν πολλές δεκαετίες, λόγω της διοχέτευσης νερού στον Άγρα, όπου λειτουργεί Υ/Η σταθμός για την παραγωγή ενέργειας. Στη συνέχεια κατασκευάστηκαν από τη ΔΕΗ αντλιοστάσια για την ψύξη των θερμοηλεκτρικών εργοστασίων, τα οποία καταναλώνουν το κάθε ένα μέχρι έναν τόνο νερού το λεπτό για την ψύξη των μηχανημάτων. Η άρδευση επέτεινε το πρόβλημα και η στάθμη έπεσε επικίνδυνα. Υπήρξαν αντιδράσεις από τους ευαισθητοποιημένους κατοίκους της περιοχής, που δημιούργησαν τον σύλλογο προστασίας της Βεγορίτιδας με σύνθημα: «Ως πού πρέπει να φτάσω για να καταλάβεις ότι με χάνεις…».
Σήμερα τα θερμοηλεκτρικά εργοστάσια ψύχονται με νερά από τον Αλιάκμονα. Η στάθμη ανέβηκε και έχει φτάσει τις τελευταίες ημέρες στο ύψος της σήραγγας προς τον Άγρα, η οποία όμως δεν λειτουργεί πλέον.
Έτσι, αν συνεχίσει αυτή η πορεία, είναι πιθανόν να κατακλυστούν βασικές υποδομές και να απειληθούν ακόμη και σπίτια που κατασκευάστηκαν χαμηλότερα. Οι κύκλοι των τοπικών πολιτικών που πρωτοστατούσαν στη διανομή της γης βρίσκονται σε αδιέξοδο. Παρ’ όλο που είχαν ενημερωθεί από υδρολόγους μηχανικούς, περιβαλλοντολόγους και περιβαλλοντικές οργανώσεις ότι τα υγροτοπικά συστήματα ανακάμπτουν, δεν έκαναν τίποτα μπροστά στη διεκδίκηση της γης που ανήκε στη λίμνη. Αν τελικά δεν καταστεί εφικτό να γίνει κάτι στη σήραγγα για να παροχετευτούν τα νερά προς τον Άγρα, όλοι οι υπεύθυνοι για την κατάσταση θα ρίχνουν την μπάλα στην εξέδρα.
1 ΣΧΟΛΙΟ
Συγχατητήρια! Ετσι ακριβώς είναι κε Καραμπελιά. Το ίδιο σενάριο παίζεται και στη λίμνη Λυσιμαχία, της Αιτωλοακαρνανίας. Υποχωρεί η λίμνη, διεκδικούμε τα παραλίμνια, βρέχει και ανοίγουν οι υδροφράκτες της παρακείμενης Τριχωνίδας, η οποία, μέσω Λυσιμαχίας απορρέει στον Αχελώο, βοήθεια πνιγόμαστε στα καταπατημένα και διεκδικούμε και αποζημιώσεις!