PGA

του Νίκου Ντάσιου

Πα­γκό­σμια Δρά­ση των Λα­ών (PGA) α­πο­τε­λεί μια βα­σι­κή συ­νι­στώ­σα του νέ­ου διε­θνούς ρι­ζο­σπα­στι­κού α­ντι­κα­πι­τα­λι­στι­κού κι­νή­μα­τος, το oποίο αμ­φι­σβη­τεί ά­με­σα τη νο­μι­μό­τη­τα των διε­θνι­κών κυ­βερ­νη­τι­κών ορ­γα­νι­σμών.
Οι δια­δη­λώ­σεις και τα ε­ναλ­λα­κτι­κά συ­νέ­δρια α­πο­τε­λούν διαρ­κή πα­ρά­δο­ση του κι­νή­μα­τος. Χα­ρα­κτη­ρι­στι­κή μορ­φή α­ντί­δρα­σης εί­ναι οι “Πα­γκό­σμιες Μέ­ρες Δρά­σης” (Global Action Day), κα­τά τις ο­ποί­ες πραγ­μα­το­ποιού­νται το­πι­κές πα­ρεμ­βά­σεις σε ό­λο τον κό­σμο. Σκο­πός τους εί­ναι η α­να­γνώ­ρι­ση της α­ντί­στα­σης της κοι­νω­νι­κής βά­σης στην υ­πάρ­χου­σα οι­κο­νο­μι­κή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα. Α­ντί­στα­ση η ο­ποί­α εκ­φρά­ζε­ται τό­σο μέ­σω της άρ­νη­σης, ό­σο και μέ­σω ε­ναλ­λα­κτι­κών το­πι­κών πρω­το­βου­λιών. Σε λι­γό­τε­ρο α­πό 3 χρό­νια, το κί­νη­μα αυ­τό “α­πο­νο­μι­μο­ποί­η­σε” σ’ έ­να με­γά­λο βαθ­μό τον Π.Ο.Ε., το Δ.Ν.Τ. και την Πα­γκό­σμια Τρά­πε­ζα και ε­πέ­τρε­ψε σε ορ­γα­νώ­σεις πο­λι­τών ν’ α­κου­στούν. Οι διε­θνείς κα­πι­τα­λι­στι­κές ορ­γα­νώ­σεις έ­χα­σαν ή­δη ση­μα­ντι­κές ι­δε­ο­λο­γι­κές μά­χες και α­να­γκά­στη­καν να ε­πι­βρα­δύ­νουν την ε­πι­θε­τι­κό­τη­τά τους.
Στο ε­πί­κε­ντρο των Πα­γκό­σμιων Η­με­ρών Δρά­σης τέ­θη­καν πολ­λές πό­λεις του μη­τρο­πο­λι­τι­κού Βορ­ρά στις ο­ποίες α­να­πτύ­χθη­κε έ­να έ­ντο­να ρι­ζο­σπα­στι­κό α­ντι­κα­πι­τα­λι­στι­κό κί­νη­μα, ό­πως π.χ. στη Γε­νεύ­η τον Μά­ιο του 1998, κα­τά τη διάρ­κεια της 2ης συ­νό­δου κο­ρυ­φής του Π.Ο.Ε., στο Λον­δί­νο με την πα­ρά­λυ­ση του οι­κο­νο­μι­κού κέ­ντρου στις 18 Ιου­νί­ου του 1999, στο Ση­ά­τλ, κα­τά τη διάρ­κεια της 3ης Συ­νό­δου Κο­ρυ­φής του Π.Ο.Ε., στις 30 Νο­εμ­βρί­ου του 1999, και στην Πρά­γα, κα­τά τη Σύ­νο­δο του Δ.Ν.Τ. και της Πα­γκό­σμιας Τρά­πε­ζας, στις 26 Σε­πτεμ­βρί­ου του 2000.
Πρέ­πει βέ­βαια να ει­πω­θεί πως αυ­τά τα γε­γο­νό­τα δεν ορ­γα­νώ­θη­καν κατ’ α­πο­κλει­στι­κό­τη­τα α­πό την Πα­γκό­σμια Δρά­ση των Λα­ών (P.G.A.). Θα πρέ­πει ε­πί­σης να κα­τα­νο­ή­σου­με τη δυ­να­μι­κή της συ­γκρό­τη­σης αυ­τού του κι­νή­μα­τος ως έ­να Δί­κτυο με ό­λο και πε­ρισ­σό­τε­ρα συν­δε­δε­μέ­να κέ­ντρα τα οποία δια­τη­ρούν ταυ­τό­χρο­να την αυ­το­νο­μί­α τους και την ταυ­τό­τη­τα τους. Οι ό­ποιες πρω­το­βου­λί­ες για α­κτι­βι­στι­κές δρά­σεις και α­νά­πτυ­ξη κε­ντρι­κών γε­γο­νό­των προ­ήλ­θε κά­θε φο­ρά α­πό αυ­τό­νο­μες ορ­γα­νώ­σεις που, κα­τά πε­ρί­πτω­ση, συν­δέ­θη­καν με το Δί­κτυο, π.χ. την “Ορ­γά­νω­ση για την Α­παί­τη­ση των Δρό­μων στη Αγ­γλί­α”, την “Ά­με­ση Δρά­ση στο Ση­ά­τλ”, την “Αλ­λη­λεγ­γύ­η INPEG” στη Πρά­γα.
Η ι­δέ­α συ­γκρό­τη­σης του Δι­κτύ­ου της Πα­γκό­σμιας Δρά­σης των Λα­ών δεν πε­ριο­ρί­στη­κε μό­νο στον συ­ντο­νι­σμό δρά­σε­ων. Συ­νέ­βα­λε ε­πι­πλέ­ον στην δια­μόρ­φω­ση ε­νός ευ­ρύ­τε­ρου κι­νή­μα­τος. Τον πε­ρα­σμέ­νο χρό­νο κα­νέ­νας Διε­θνής Ορ­γα­νι­σμός ό­πως π.χ. η “Σύ­νο­δος για το Πα­γκό­σμιο Κλί­μα” του G8, το “Πα­γκό­σμιο Οι­κο­νο­μι­κό Φό­ρουμ”, το ΝΑ­ΤΟ κ.λπ. δεν μπό­ρε­σε να ο­ρί­σει κά­που μια συ­νά­ντη­σή του χω­ρίς να α­ντι­με­τω­πί­σει μί­α ευ­ρεί­α συ­σπεί­ρω­ση το­πι­κών κι­νη­μά­των που συ­γκρο­τού­νται ε­να­ντί­ον του. Σαν α­πο­τέ­λε­σμα πολ­λές ορ­γα­νώ­σεις α­ντι­με­τω­πί­ζουν ή­δη σο­βα­ρά προ­βλή­μα­τα για να ε­πι­λέ­ξουν την πό­λη της συ­νά­ντη­σής τους κα­θώς κα­νέ­νας δεν θέ­λει να φέ­ρει το βά­ρος της λα­ϊ­κής κα­τα­κραυ­γής, που αυ­τοί οι σύ­νο­δοι προ­κα­λούν.
Ε­πι­πλέ­ον, πέ­ραν της ε­ναλ­λα­κτι­κής πλη­ρο­φό­ρη­σης, αυ­τό το διευ­ρυ­μέ­νο κί­νη­μα συ­νε­χί­ζει να προ­σφέ­ρει ευαί­σθη­το πε­δί­ο για συ­ντο­νι­σμό και πο­λι­τι­κή συ­ζή­τη­ση. Κα­τά και­ρούς τί­θε­νται σο­βα­ρά ε­ρω­τη­μα­τι­κά, ό­πως με­τα­ξύ άλ­λων: Ποιο εί­ναι το ό­ριο της ε­πι­τυ­χούς διορ­γά­νω­σης των Πα­γκό­σμιων Ημε­ρών Δρά­σης, Τι εί­δους ά­μυ­να και ε­πί­θε­ση προ­κα­λεί­ται α­πό το πλευ­ρό των κρα­τών και πως εί­ναι δυ­να­τόν αυ­τή να ε­ξου­δε­τε­ρω­θεί; Ποιο εί­ναι το ε­πό­με­νο βή­μα του κι­νή­μα­τος;
Μια σύ­ντο­μη πα­ρου­σί­α­ση της Ι­στο­ρί­ας του Δι­κτύ­ου
Τον Αύ­γου­στο του 1997, α­ντι­πρό­σω­ποι α­πό ορ­γα­νώ­σεις βά­σης του Βορ­ρά και του Νό­του συ­να­ντή­θη­καν για να προ­ε­τοι­μά­σουν την α­ντί­στα­ση στην 2η Σύ­νο­δο Κο­ρυ­φής του Π.Ο.Ε. (η ο­ποί­α θα πραγ­μα­το­ποιού­νταν το Μά­ιο του 1998 στη Γε­νεύ­η για την 50ή ε­πέ­τειο της GAΤT) και για την α­νά­πτυ­ξη ορ­γά­νων που θα έ­δι­ναν συ­νέ­χεια στην ε­πι­κοι­νω­νί­α και στον συ­ντο­νι­σμό αυ­τών που μά­χο­νται κα­τά του Π.Ο.Ε. και ό­λων των συμ­φω­νιών πε­ρί ε­λευ­θέ­ρου ε­μπο­ρί­ου. Η συ­νά­ντη­ση αυ­τή έ­γι­νε στο El Indiana της Ι­σπα­νί­ας α­μέ­σως με­τά τη 2η Δι­η­πει­ρω­τι­κή Συ­νά­ντη­ση για τον αν­θρω­πι­σμό και κα­τά του Νέ­ο-φι­λε­λευ­θε­ρι­σμού που ορ­γα­νώ­θη­καν α­πό το “Ευ­ρω­πα­ϊ­κό Δί­κτυο Υ­πο­στή­ρι­ξης των Ζα­πα­τί­στας”. Η Δρά­ση των Λα­ών σαν εν δυ­νά­μει δί­κτυο α­πο­φα­σί­στη­κε με ι­δρυ­τι­κή πρά­ξη σε μί­α σύ­νο­δο τον Φε­βρουά­ριο του 1998 στη Γε­νεύ­η.
Πά­νω α­πό 300 α­ντι­πρό­σω­ποι κι­νη­μά­των α­πό 71 χώ­ρες συ­να­ντή­θη­καν στη Γε­νεύ­η α­πό τις 23 έ­ως 25 Φε­βρουα­ρί­ου για τη συ­γκρό­τη­ση του Δι­κτύ­ου αυ­τού. Στη συ­νά­ντη­ση πλή­θος κοι­νω­νι­κών κι­νη­μά­των ήρ­θαν σε ε­πα­φή: Κα­θη­γη­τές σε α­περ­γί­α πεί­νας κα­τά των ι­διω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων της εκ­παί­δευ­σης α­πό την Αρ­γε­ντι­νή συ­να­ντή­θη­καν με γυ­ναί­κες που μά­χο­νταν κα­τά της δου­λεί­ας στις “maquilas” (τα ερ­γο­στά­σια συ­ναρ­μο­λό­γη­σης) του Με­ξι­κού, του Μπα­γκλα­ντές, του Ελ Σαλ­βα­δόρ και της Νι­κα­ρά­γουα, α­γρό­τες α­πό τις Φι­λιπ­πί­νες, την Βρα­ζι­λί­α, την Ε­σθο­νί­α, τη Νορ­βη­γί­α, την Ον­δού­ρα, τη Γαλ­λί­α, την Ι­σπα­νί­α, την Ελ­βε­τί­α, τη Σε­νε­γά­λη, τη Μοζαμ­βί­κη, το Τό­γκο, το Πε­ρού, τη Βο­λι­βί­α, την Κο­λομ­βί­α και α­πό πολ­λές άλ­λες χώ­ρες. Ο­γκό­νι, Μα­ο­ρί, και άλ­λοι ι­θα­γε­νείς που πα­λεύ­ουν για τα πο­λι­τι­σμι­κά τους δι­καιώ­μα­τα και τη φυ­σι­κή τους ε­πι­βί­ω­ση, ά­ντρες και γυ­ναί­κες που α­ντι­δρούν στις πα­τριαρ­χι­κές κοι­νω­νι­κές δο­μές, α­κτι­βι­στές ε­νά­ντια στις πο­λυε­θνι­κές ε­ται­ρεί­ες στις Η.Π.Α., οι­κο­λό­γοι, ά­νερ­γοι, ψα­ρά­δες, ει­ρη­νι­στές, α­ντι­ρα­τσι­στές κ.λπ.
Αυ­τή η συ­νά­ντη­ση των ορ­γα­νώ­σε­ων βά­σης και των κι­νη­μά­των βά­σης α­πό ό­λο τον κό­σμο α­πο­τε­λεί μια ξε­χω­ρι­στή ε­μπει­ρί­α που προ­σέ­φε­ρε ελ­πί­δα και προ­ο­πτι­κή. Παρά τις υ­λι­κές δια­φο­ρές, οι α­γώ­νες εί­ναι εν δυ­νά­μει α­νά­λο­γοι σ’ ό­λο τον κό­σμο και θέ­τουν τη βά­ση για μί­α α­να­νε­ω­μέ­νη και ι­σχυ­ρή αλ­λη­λεγ­γύ­η.
Η πρώ­τη Πα­γκό­σμια Η­μέ­ρα Δρά­σης ε­νά­ντια στο ε­λεύ­θε­ρο ε­μπό­ριο πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε στην Σύ­νο­δο του G8 στο Μπέρ­μιγ­χαμ και στη Σύ­νο­δο του Π.Ο.Ε. στη Γε­νεύ­η. Το πρώ­το αυ­τό γε­γο­νός ση­μεί­ω­σε ε­ξαι­ρε­τι­κή ε­πι­τυ­χί­α. Πά­νω α­πό 65 δια­δη­λώ­σεις, ε­ναλ­λα­κτι­κές πα­ρεμ­βά­σεις, θε­α­τρι­κές πα­ρα­στά­σεις δρό­μου, κ.λπ., πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν με­τα­ξύ της 16ης και της 20ής Μα­ΐ­ου του 1998, σε 29 χώ­ρες του κό­σμου. Στη Γε­νεύ­η συ­γκε­ντρώ­θη­καν πά­νω α­πό 10 χι­λιά­δες άν­θρω­ποι σε μί­α α­πό τις με­γα­λύ­τε­ρες δια­δη­λώ­σεις των τε­λευ­ταί­ων χρό­νων στην Ελ­βε­τί­α, οι δια­δη­λώ­σεις και η κοι­νω­νι­κή α­ντι­πα­ρά­θε­ση, έ­κλε­ψαν την πα­ρά­στα­ση α­πό το ε­πι­κεί­με­νο συ­νέ­δριο, αν και έ­γι­ναν πολ­λές συλ­λή­ψεις.
Στη συ­νά­ντη­ση των συ­ντο­νι­στι­κών ε­πι­τρο­πών του Δι­κτύ­ου, τον Σε­πτέμ­βριο του 1998, στην Φιν­λαν­δί­α α­πο­φα­σί­στη­κε η δεύ­τε­ρη Διά­σκε­ψη της Πα­γκό­σμιας Δρά­σης των Λα­ών να γί­νει στην Ιν­δί­α πολ­λούς μή­νες πριν την 3η Σύ­νο­δο Κο­ρυ­φής στο Ση­ά­τλ. Στη δεύ­τε­ρη αυ­τή συ­νά­ντη­ση α­να­δεί­χθη­καν και δύ­ο α­κό­μη ση­μα­ντι­κά γε­γο­νό­τα α­ντί­στα­σης: το Δια­τλα­ντι­κό κα­ρα­βά­νι Αλ­λη­λεγ­γύ­ης α­πό τις 20 Μα­ΐ­ου έ­ως τις 20 Ιου­νί­ου και η πα­γκό­σμια Η­μέ­ρα Δρά­σης κα­τά του οι­κο­νο­μι­κού Κέ­ντρου στις 18 Ιου­νί­ου.
Το Δια­τλα­ντι­κό κα­ρα­βά­νι Αλ­λη­λεγ­γύ­ης και Α­ντί­στα­σης έ­φε­ρε κο­ντά στη Δ. Ευ­ρώ­πη 450 α­ντι­προ­σώ­πους α­πό κι­νή­μα­τα βά­σης α­πό το Νό­το και την Α­να­το­λή. Η πλειο­ψη­φί­α προ­ήλ­θε α­πό την Ιν­δί­α (α­γρό­τες, ψα­ρά­δες, ι­θα­γε­νείς δια­δη­λω­τές κα­τά των με­γά­λων φραγ­μά­των). Ή­ταν ε­πί­σης α­ντι­πρό­σω­ποι των α­κτη­μό­νων χω­ρι­κών α­πό τη Βρα­ζι­λί­α, ορ­γα­νώ­σεις υ­πο­στή­ρι­ξης των Ζα­πα­τί­στας α­πό το Με­ξι­κό, α­κτή­μο­νες γυ­ναί­κες α­πό το Μπα­γκλα­ντές, οι μαύ­ρες κοι­νό­τη­τες α­πό την Κο­λομ­βί­α, οι­κο­λο­γι­κές ορ­γα­νώ­σεις α­πό την Ου­κρα­νί­α, οι πο­λί­τες του Mabuchi α­πό τη Χι­λή, ορ­γα­νώ­σεις για τα Αν­θρώ­πι­να Δι­καιώ­μα­τα α­πό το Νε­πάλ. Α­πό την Ευ­ρώ­πη συμ­με­τεί­χαν ορ­γα­νώ­σεις α­νέρ­γων, ορ­γα­νώ­σεις α­ντί­στα­σης κα­τά της γε­νε­τι­κής μη­χα­νι­κής, ά­στε­γοι, φε­μι­νί­στριες, κ.λπ. Το κα­ρα­βά­νι πέ­ρα­σε α­πό 12 χώ­ρες. Οι δρά­σεις που συ­νό­δευαν το κα­ρα­βά­νι ή­ταν δια­δη­λώ­σεις κα­τά των Πο­λυε­θνι­κών Ε­ται­ριών, ό­πως π.χ. Novartis, Monsanto, Cargil Nestle, κ.λπ. κα­τά της βά­σης του ΝΑ­ΤΟ στο Avianο της Ι­τα­λί­ας, εκ­δη­λώ­σεις δια­μαρ­τυ­ρί­ας κα­τά ορ­γα­νι­σμών, ό­πως του Π.Ο.Ε., της Ευ­ρω­πα­ϊ­κής Κε­ντρι­κής Τρά­πε­ζας, κ.λπ. Ά­με­ση Δρά­ση α­να­λή­φθη­κε με την κα­τα­στρο­φή δύ­ο α­γρών, στους ο­ποί­ους εί­χαν καλ­λιερ­γη­θεί με­ταλ­λαγ­μέ­νοι σπό­ροι, κα­θώς και η δέ­σμευ­ση ό­λης της πο­σό­τη­τας γε­νε­τι­κών με­ταλ­λαγ­μέ­νων ρι­ζών α­πό μια κρα­τι­κή Τρά­πε­ζα σε συ­νερ­γα­σί­α με την Συ­νο­μο­σπον­δί­α των Γάλ­λων α­γρο­τών. Το κα­ρα­βά­νι κα­τέ­λη­ξε στην Κο­λω­νί­α για τις δια­μαρ­τυ­ρί­ες κα­τά του Πα­γκό­σμιου Φό­ρουμ (του G8).
Στις 18 του Ιού­νη πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε η Πα­γκό­σμια Η­μέ­ρα Δρά­σης κα­τά των οι­κο­νο­μι­κών Κέ­ντρων. Την 3η η­μέ­ρα του συ­νε­δρί­ου της Συ­νό­δου Κο­ρυ­φής του G8 πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν 50 α­πο­κε­ντρω­μέ­νες δρά­σεις σε ό­λο τον κό­σμο. Και πά­λι οι συμ­με­το­χές πα­ρου­σί­α­ζαν με­γά­λη ποι­κι­λί­α ό­πως το κί­νη­μα των chi koko α­πό την Νι­γη­ρί­α (πά­νω α­πό 10.000 άν­θρω­ποι μπλό­κα­ραν το κτή­ριο της Shell), τα συν­δι­κά­τα του Πα­κι­στάν (τα ο­ποί­α α­ντι­με­τω­πί­ζουν φο­βε­ρή κα­τα­στο­λή και βα­σα­νι­στή­ρια), πολ­λά κοι­νω­νι­κά κι­νή­μα­τα α­πό το Με­ξι­κό κα­θώς και α­ντί­στοι­χα κι­νή­μα­τα α­πό το Λον­δί­νο (10.000 άν­θρω­ποι πε­ρί­που πα­ρέ­λυ­σαν το οι­κο­νο­μι­κό κέ­ντρο για μί­α μέ­ρα). Τα κι­νή­μα­τα ε­ξέ­φρα­σαν την α­νοι­χτή α­ντί­θε­σή τους στο G8. Αυ­τή η συ­ντο­νι­σμέ­νη δρά­ση α­πό 41 χώ­ρες έ­δει­ξε ό­τι η δια­φο­ρε­τι­κή α­ντί­στα­ση σε διά­φο­ρες με­ριές του πλα­νή­τη συ­νε­χώς κερ­δί­ζει έ­δα­φος.
Τον Αύ­γου­στο του 1999 η 2η διά­σκε­ψη της Πα­γκό­σμιας δρά­σης των Λα­ών πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε στην Μπαν­γκα­λόρ της Ιν­δί­ας. H διά­σκε­ψη αυ­τή άλ­λα­ξε τον χα­ρα­κτή­ρα του Δι­κτύ­ου, διευ­ρύ­νο­ντας τη θε­μα­το­λο­γί­α του και τις δρά­σεις του. Έ­ως τό­τε η ταυ­τό­τη­τα του Δι­κτύ­ου προσ­διο­ρι­ζό­ταν α­πό την α­ντί­θε­σή του στα νε­ο-φι­λε­λεύ­θε­ρα ιν­στι­τού­τα και στις συμ­φω­νί­ες ε­λευ­θέ­ρου ε­μπο­ρί­ου. Στη Μπαν­γκα­λόρ α­πο­φα­σί­στη­κε με ο­μο­φω­νί­α να ε­πα­να­κα­θο­ρι­στεί ως έ­να α­ντι-κα­πι­τα­λι­στι­κό δί­κτυο, έ­νας χώ­ρος ε­πι­κοι­νω­νί­ας και συ­ντο­νι­σμού σε πα­γκό­σμιο ε­πί­πε­δο, ό­χι μό­νο κα­τά των συμ­φω­νιών και των ορ­γα­νι­σμών που ρυθ­μί­ζουν την κα­πι­τα­λι­στι­κή α­νά­πτυ­ξη, αλ­λά ε­πι­πλέ­ον γύ­ρω α­πό τα κοι­νω­νι­κά και οι­κο­λο­γι­κά προ­βλή­μα­τα που αυ­τή δη­μιουρ­γεί. Η διά­σκε­ψη έ­δει­ξε εν­θου­σια­σμό για την ορ­γά­νω­ση της Πα­γκό­σμιας Δρά­σης στις 30 Νο­εμ­βρί­ου του 1999 και την Πρω­το­μα­γιά του 2000.
Ή­δη πριν τη Διά­σκε­ψη της Μπαν­γκα­λόρ, ο Π.Ο.Ε. α­να­κοι­νώ­νει τη διορ­γά­νω­ση της 3ης Συ­νό­δου στο Ση­ά­τλ. Ποι­κί­λες ορ­γα­νώ­σεις, α­πό το Βαν­κού­βερ μέ­χρι το Λος Ά­ντζε­λες, δη­μιούρ­γη­σαν το Δί­κτυο Ά­με­σης Δρά­σης. Α­πο­δε­χό­με­νη τις αρ­χές του P.G.A., α­νήγ­γει­λαν την πρό­θε­σή τους να μπλο­κά­ρουν το ά­νοιγ­μα του Συ­νε­δρί­ου. Στις 30 Νο­εμ­βρί­ου του 1999, 10.000 νέ­οι α­κτι­βι­στές κα­τά­φε­ραν να μπλο­κά­ρουν τις 13 προ­σβά­σεις στο Συ­νέ­δριο. Ε­κα­το­ντά­δες συν­δι­κα­λι­στές α­πο­φά­σι­σαν να εκ­φρά­σουν α­νυ­πα­κο­ή στην συν­δι­κα­λι­στι­κή γρα­φειο­κρα­τί­α και συμ­με­τεί­χαν στις ά­με­σες πα­ρεμ­βά­σεις.
Η ι­στο­ρι­κή ε­πι­τυ­χί­α του κι­νή­μα­τος που συ­νο­δεύ­τη­κε α­πό τη πλή­ρη α­πο­τυ­χί­α της Συ­νό­δου του Π.Ο.Ε. έ­δω­σε νέ­ες ελ­πί­δες και νέ­ους στό­χους στους αν­θρώ­πους σ’ ό­λο τον κό­σμο οι ο­ποίοι α­να­κά­λυ­ψαν ό­τι υ­πάρ­χει α­ντί­στα­ση στην καρ­διά του “βα­σι­λεί­ου”. Την ί­δια πε­ρί­ο­δο δια­δη­λώ­σεις πραγ­μα­το­ποιού­νταν σε 60 δια­φο­ρε­τι­κές πό­λεις σ’ ό­λο τον κό­σμο.
Α­να­φο­ρι­κά με τη Διά­σκε­ψη του Δ.Ν.Τ. και της Πα­γκό­σμιας Τρά­πε­ζας στην Πρά­γα, υ­πήρ­ξε κά­λε­σμα για μα­ζι­κή δια­δή­λω­ση στις 26 Σε­πτεμ­βρί­ου του 2000, α­πό ορ­γα­νώ­σεις Τσέ­χων που συμ­με­τεί­χαν σε προ­η­γού­με­νες Πα­γκό­σμιες Η­μέ­ρες Δρά­σης. Το ευ­ρω­πα­ϊ­κό Δί­κτυο που ορ­γά­νω­σε το δια­τλα­ντι­κό κα­ρα­βά­νι και οι ορ­γα­νω­τές της Πα­γκό­σμιας Δρά­σης των Λα­ών α­να­πα­ρή­γα­γαν το κά­λε­σμα με α­πο­τέ­λε­σμα δια­δη­λώ­σεις σε 110 χώ­ρες του κό­σμου. Στην Πρά­γα προ­σήλ­θαν χι­λιά­δες δια­δη­λω­τές α­πό την Ι­σπα­νί­α, την Ι­τα­λί­α, την Νορ­βη­γί­α την Πο­λω­νί­α και την Ελ­λά­δα…
Στις 26 Σε­πτέμ­βρη, η­μέ­ρα ξε­κι­νή­μα­τος της διά­σκε­ψης, 15 με 20 χι­λιά­δες δια­δη­λω­τές πε­ρι­κύ­κλω­σαν τον χώ­ρο του Συ­νε­δρί­ου για πολ­λές ώ­ρες. Την 2η μέ­ρα πολ­λοί α­πό τους ε­πί­ση­μους α­ντι­προ­σώ­πους α­πο­φά­σι­σαν να μεί­νουν για την α­σφά­λειά τους στα ξε­νο­δο­χεί­α, ε­νώ ό­σοι α­πέ­μει­ναν α­πο­φά­σι­σαν να δια­γρά­ψουν την 3η μέ­ρα της συ­νά­ντη­σης.
Μια νέ­α γε­νιά α­κτι­βι­στών α­πό την Τσε­χί­α, την Πο­λω­νί­α, την Ουγ­γα­ρί­α, ε­ξέ­φρα­σαν τις σκέ­ψεις τους γι’ αυ­τό που θε­ω­ρού­σαν “ε­λεύ­θε­ρο κό­σμο”, 10 χρό­νια με­τά την α­πε­λευ­θέ­ρω­σή τους α­πό την κομ­μου­νι­στι­κή τους κα­τα­πί­ε­ση.
Πα­ράλ­λη­λα με αυ­τές τις εκ­δη­λώ­σεις, η ι­δέ­α του Πα­γκό­σμιου Κι­νή­μα­τος των Λα­ών υ­λο­ποί­η­σε την α­νά­πτυ­ξη δε­σμών με­τα­ξύ κι­νη­μά­των, ορ­γα­νώ­σε­ων και α­κτι­βι­στών σε πε­ρι­φε­ρεια­κό ε­πί­πε­δο. Άλ­λη πε­ρι­φε­ρεια­κή διά­σκε­ψη των κοι­νω­νι­κών κι­νη­μά­των της Λ. Α­με­ρι­κής πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε τον Α­πρί­λιο του 2000. Έ­να ε­πι­πλέ­ον σχέ­διο α­ντί­στα­σης στο Κο­λομ­βια­νό Σχέ­διο έ­φε­ρε κο­ντά εκ­προ­σώ­πους ορ­γα­νώ­σε­ων των Άν­δε­ων με αυ­τούς της Κε­ντρι­κής Α­με­ρι­κής τον Νο­έμ­βριο του 2000. Ε­πι­πλέ­ον πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν συ­να­ντή­σεις στις 24 και 25 Μαΐου στο Μι­λά­νο.
Το μέλ­λον του κι­νή­μα­τος
Τον Σε­πτέμ­βριο του 2001, στην Cochabamba της Βο­λι­βί­ας, και πιο συ­γκε­κρι­μέ­να α­πό τις 20 έ­ως τις 22 Σε­πτεμ­βρί­ου, θα πραγ­μα­το­ποι­η­θεί η Γε­νι­κή Συ­νέ­λευ­ση της Πα­γκό­σμιας Δρά­σης των Λα­ών .
Το πρό­γραμ­μα πε­ρι­λαμ­βά­νει ε­πί­σης στρογ­γυ­λά τρα­πέ­ζια, ε­πι­σκέ­ψεις στο Chapare που χα­ρα­κτη­ρί­ζε­ται ως πε­ριο­χή με ση­μα­ντι­κούς α­γώ­νες για τον κοι­νω­νι­κό έ­λεγ­χο των φυ­σι­κών πό­ρων κα­θώς και ε­νά­ντια στις στρα­τιω­τι­κές βά­σεις των Α­με­ρι­κά­νων.
Ε­πί­σης θα γί­νει συ­γκέ­ντρω­ση στην Cocha­bamba με εκ­πρό­σω­πους των κοι­νω­νι­κών κι­νη­μά­των της ευ­ρύ­τε­ρης πε­ριο­χής.
Οι υ­πό συ­ζη­τή­σεις ε­νό­τη­τες θα εί­ναι:
1. Στρα­τη­γι­κή δρά­σε­ων για την ε­πι­κοι­νω­νί­α και τον συ­ντο­νι­σμό του Πα­γκό­σμιου Κι­νή­μα­τος των Λα­ών
2. Ανα­θε­ώ­ρη­ση της Δια­κή­ρυ­ξης
3. Επέ­κτα­ση του Δι­κτύ­ου σε ορ­γα­νώ­σεις και κι­νή­μα­τα που δεν εί­ναι ευ­ρέ­ως γνω­στά
4. Σχέ­διο για βιώ­σι­μες δρά­σεις και πρω­το­βου­λί­ες
5. Πα­γκό­σμια κι­νη­το­ποί­η­ση με ε­πί­κε­ντρο την διά­σκε­ψη του Δ.Ν.Τ. και της Π.Τ. στην Ουά­σι­γκτον με­τα­ξύ 2 και 4 Ο­κτώ­βρη 2001και την 4η διά­σκε­ψη του Π.Ο.Ε. που θ’ αλ­λά­ξει τα διε­θνή δε­δο­μέ­να στις ε­μπο­ρι­κές συ­ναλ­λα­γές.

Νίκος Ντάσιος