Η Ιαπωνία από τη μία και η Ρωσία απ’ την άλλη σφίγγουν με σχοινιά μια ανήμπορη Κορέα. Σκίτσο από το βρετανικό περιοδικό Punch. Πηγή
του Αντώνη Βενέτη
Ξεφυλλίζοντας τη πάλαι ποτέ εκδιδόμενη στην πρωτεύουσα των Κυκλάδων τη Σύρο, την εφημερίδα ΗΛΙΟΣ, βρήκα δύο «ειδήσεις» αναφερόμενες στον διεξαγόμενο τότε πόλεμο, στις αρχές του 20ου αιώνα, μεταξύ της Τσαρικής Ρωσίας και της αναδυόμενης τότε Ιαπωνίας, κατά τον οποίον οι Ρώσοι υπέστησαν, στις εσχατιές της Άπω Ανατολής, δεινή ήττα.
Στον απόηχο το τόσο απομεμακρισμένου από τη χωρα μας πολέμου δεν έμειναν ….αμέτοχοι πολυπράγμονες Έλληνες. Παθιάστηκαν και διχάστηκαν κατά κάποιο τρόπο. Άλλοι ετάχθησαν υπέρ της ομοδόξου Ρωσίας και άλλοι υπερ. των Ιαπώνων, έτσι, …άνευ λόγου και αιτίας.
Τούτο ευθέως συνάγεται από τις δημοσιευόμενες «ειδήσεις» του 1904, τις οποίες και παραθέτω, με την επισήμανση τις συνετές και ρεαλιστικές συμβουλές της τοπικής εφημερίδος της Σύρου ΗΛΙΟΣ εν Ερμουπόλει 12.2.1904 – Την παρελθούσαν Κυριακήν εν τω Ναώ Αγίου Νικολάου εγένετο τη πρωτοβουλία του Εμπορικού Συλλόγου παράκλησις υπέρ της κραταιώσεως της ομοδόξου Ρωσίας εν των διεξαγομένω κατά την Άπω Ανατολην αγώνι. Αναγράφομεν την είδησιν απλώς εκ χρονογραφικού καθήκοντος, χωρίς να επικροτήσωμεν, εις τας τοιαύτας προς τον Ύψιστον δεήσεις εις μη αμέσως εις τον αγώνα ενδιαφερομένους. Έπρεπε και κατά την περίστασιν ταύτην να αναμνησθώσιν οι έχοντες την πρωτοβουλίαν των υπέρ των Ρωσικών όπλων παρακλήσεων, ότι εις ομοίας νευρασθενικάς υπέρ των Άγγλων εκδηλώσεις προέβημεν ότε εμάχοντο κατά των ηρωικών Βόερς, εψάλλομεν δοξολογίας εν Ελλάδι προς αμοιβήν των συμπαθειών μας κηρύττουσι καθ’ άπαν το Ηνωμένον Βασίλειον το Ευαγγέλιον του Βουλγαρισμού να πιστεύσωσι δε αδιστάκτως ότι και εν των παρελθόντι η Ρωσία δια της συνθήκης του Αγίου Στεφάνου ήγε την Βουλγαρίαν μέχρι της Καβάλας ασφαλώς αύριον μετά τας δοξολογίας μας θα επεκτείνη αυτήν μέχρι του Ταινάρου. Οι λαοί ελκύουσι τας συμπαθείας των μεγάλων εθνών ουχί δια δοξολογιών και παρακλήσεων αλλά δια της συντάξεως των στρατιωτικών και ναυτικών αυτών δυνάμεων και της πολιτικής αυτών συντάξεως κατά τρόπον ικανόν να εμπνεύση εμπιστοσύνην και πεποίθησίν εις τους ισχυρούς ότι αποτελεί μέλος αναπόφευκτον του όλου διεθνούς οικοδομήματος, ουχί δε μέλος άχρηστον και σεσηπώς.
ΗΛΙΟΣ, 31.10.1904-Γράφουσιν εκ Μυκόνου ότι η συζήτησις περί των Ιαπωνικών και Ρωσικών έφθασε εις το κατακόρυφον, εν αμφοτέροις τοις καφενείοις των κ.κ. Ν. Φώσκη και Αναστασίου Κουλουμπή. Ο τελευταίος μάλιστα τούτων εκ του φανατισμού της γερουσίας της Μυκόνου, τοσούτον ενθουσιάσθη, ώστε, ως γράφουσιν ημίν στρατολογεί, ίνα ως οπλαρχηγός μετά της αμερικανικής αυτού περιβολής και ψυχραιμίας, μεταβή εις τας πεδιάδας του Μουκδεν υπέρ των Ιαπώνων.
Αντώνης Ν. Βενέτης
Μοναστηράκι Δωρίδος
