Του Αντώνη Βενέτη
Η εκτεταμένη αναφορά στα Νέα της 29.3.2021 στην διώρυγα του Σουέζ με αφορμή το μπλοκάρισμα της διώρυγας από γιγαντιαίο πλοίο, μου δίνει και εις εμένα την αφορμή να αναφερθώ στην αρχική διάνοιξη της διώρυγας εις την οποίαν μέγιστη υπήρξε η συμβολή χιλιάδων Ελλήνων μεταξύ των οποίων υπερτερούσαν οι Δωδεκανήσιοι και ιδίως οι εκ της νήσου Κάσσου καταγόμενοι. Ετσι ξεφυλλίζοντας, στη φιλόξενη Παπαχαραλάμπειο Βιβλιοθήκη της Ναυπάκτου, βρήκα σε αθηναϊκές εφημερίδες της εποχής εκείνης “ειδήσεις” από τις οποίες αποδεικνύεται η μεγάλη εκτίμηση που έτρεφε για τους Ελληνες ο κατασκευαστής της διώρυγας, ο περιώνυμος Γάλλος διπλωμάτης και μηχανικός Φερδινάνδος Λεσσέψ (1805 – 1894). Ετσι:
ΜΕΛΛΟΝ, 7.6.1866 – Κατ’ αυτάς πρόκειται να τεθή εν Πορτ – Σάιδ ο θεμέλιος λίθος της ελληνικής εκκλησίας, δι’ ην ο κ. Λεσσέψ ευχαρίστως τοις Ελλησι παρεχώρησε γην. Ο πρόξενος Αλεξανδρείας επρόκειτο καταβάς εις Σουέζ να φθάση εις Πορτ Σάιδ δ’ επίτηδες παραχωρηθέντος αυτώ ατμοκινήτου, τρεις δ’ Ελληνίδες νεάνιδες ηγουμένης της νεαράς θυγατρός του κ. Ζυγομαλά ήθελον θέσει τον πρώτον λίθον.Η εορτή προμηνύεται ου μόνον μεγαλοπρεπής, αλλά και εις άκρον συγκινητική. Υπέρ τους 10 χιλιάδας αριθμούνται οι εκεί εργαζόμενοι Ελληνες, ους ο κ. Λεσσέψ υπεραγαπά, διά τον ζήλον, την επιχειρηματικότητα και δραστηριότητά των».
Είχε προηγηθεί η πρώτη διέλευση πλοίου που ήταν ελληνικό. Ετσι:
ΑΛΗΘΕΙΑ, 29.1.1866 – Μετ’ αμέτρου χαράς αναγγέλομεν ότι το πρώτον πλοίον, όπερ διεπέρασε τον Ισθμόν του Σουέζ από της Μεσογείου, εις την Ερυθράν θάλασσαν, ήτο Κρανιδιωτικόν, έχον φορτίον εξ ελαίου. Το κατόρθωμα τούτο ενέπλησε θάμβους και αγαλλιάσεως πάντας τους εκείσε εργαζομένους ομοεθνείς και αλλοεθνείς».
Αλλά και μετά το πέρας των εργασιών της διώρυγας ο Φερδ. Λεσσέψ μνημονεύει τη σημαντική συμβολή των Ελλήνων στην πλήρη αποπεράτωση της τομής της διώρυγας, η οποία δικαίως θεωρήθηκε ως “αθάνατο κατόρθωμα στην ανθρώπινη ιστορία”. Ετσι:
ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ, 6.3.1873 – Ο εν Κωνσταντινουπόλει παρεπιδημών από τινός καιρού διάσημος υποκινητής και μεγαλοπράγμων εκτελεστής του γιγαντιαίου έργου της ορυχής του Ισθμού του Σουέζ κ. Φερδινάνδος Λεσσέψ θέλει ποιήσει δημοσίαν διάλεξιν εν τη συνήθη των μαθημάτων του φιλολογικού συλλόγου αιθούση της σχολής των Εισοδίων εν Σταυροδρομίω. Το θέμα του αναγνώσματος έσται καινοφανές άμα τε και ενδιαφέρον τοις καθ’ ημάς, καθ’ όσον ο κ. Λεσσέψ θέλει πραγματευθή περί το πόσον εβοήθησαν αυτώ οι αρχαίοι Ελληνες συγγραφείς εις την σύλληψιν του σχεδίου του, πόσον δε οι νεώτεροι Ελληνες συνέπραξαν εις την εκτέλεσιν του έργου. (…)».
Γι’ αυτόν τον ακμαίο και σφριγηλό ελληνισμό της Αιγύπτου έγραψε ο Γάλλος συγγραφέας και ακαδημαϊκός Εδμόνδος Αμπού το 1867: «Αυτός ο μικρός καταπληκτικός λαός, που εργάζεται και πετυχαίνει παντού, εκτός από την πατρίδα του»!
Αντώνης Ν. Βενέτης, Μοναστηράκι Δωρίδος
1 ΣΧΟΛΙΟ
Υπάρχει και μια άλλη ελληνική σχέση με τη διώρυγα του Σουέζ. Το ακόλουθο το διαβάζω ακόμη, μα φαίνεται πως για τη κατασκευή της διώρυγας χρησιμοποιήθηκαν και πέτρες από τους αρχαιολογικούς χώρους της Κύπρου.
Stones of the Suez Canal: A discourse of absence and power in Cyprus and Egypt
Elizabeth Hoak-Doering
Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, Τμήμα Σχεδίου και Πολυμέσων
Journal of Balkan and Near Eastern Studies, vol. 14, no. 2 (2012), pp. 199-228
https://doi.org/10.1080/19448953.2012.681927
-.