Σήμερα, 16 Φεβρουαρίου 2024, ανακοινώθηκε ο θάνατος του Αλεξέι Ναβάλνι, του υπ’ αριθμόν 1 αντιπάλου του Πούτιν, ο οποίος, καταδικασμένος σε ποινή φυλάκισης 19 ετών για «εξτρεμισμό», είχε μεταφερθεί πρόσφατα (τον περασμένο μήνα) σε φυλακή στην αρκτική περιοχή της Γιαμαλίας, αφού είχαν χαθεί τα ίχνη του για πολλές ημέρες, με την οικογένειά του να μη γνωρίζει τίποτα για την τύχη του. Σύμφωνα με τα λεγόμενα της διοίκησης των φυλακών, ο Ναβάλνι «αισθάνθηκε αδιαθεσία κατά τον πρωινό περίπατο… και τα αίτια του θανάτου του ερευνώνται».
Είναι γνωστή η περιπέτεια του Ναβάλνι, όταν προ ετών είχε δηλητηριαστεί και, μετά από ένα κίνημα συμπαράστασης σε Ευρώπη και Αμερική, μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο της Γερμανίας όπου νοσηλεύτηκε και θεραπεύτηκε. Παρά την περιπέτεια που κινδύνεψε να του κοστίσει τη ζωή, ο ίδιος, όταν αποκαταστάθηκε η υγεία του, ζήτησε με απαράμιλλο θάρρος να επιστρέψει στη Ρωσία όπου και συνελήφθη με το που κατέβηκε από το αεροπλάνο. Από τότε έζησε φυλακισμένος σε άθλιες συνθήκες ενώ πρόσφατα μεταφέρθηκε σε αρκτική περιοχή, σε στρατόπεδο σωφρονισμού, όπου με την παραμικρή αφορμή τιμωρούνταν με απομόνωση.
Παρακάτω δημοσιεύουμε ένα άρθρο από την εφημερίδα Le Figaro, δημοσιευμένο πριν ένα μήνα, που περιγράφει τις απάνθρωπες συνθήκες κράτησής του στη νέα του φυλακή που έγινε ο τάφος του.
Άρδην
Ρωσία: Το μαρτύριο του Ναβάλνι στη φυλακή της Αρκτικής
του Alain Barluet, ανταποκριτού στη Μόσχα
Δημοσιεύθηκε στις 12/01/2024 και επικαιροποιήθηκε στις 16/02/24
Και μόνο η επωνυμία του στρατοπέδου «Πολικός Λύκος» προκαλεί ανατριχίλα. Η σωφρονιστική αποικία ειδικού καθεστώτος ΙΚ-3 βρίσκεται στην αυτόνομη περιφέρεια Γιαμαλο-Νένετς, εξήντα χιλιόμετρα πάνω από τον Αρκτικό Κύκλο, και είναι μία από τις βορειότερες της χώρας, αλλά και μία περιοχή όπου οι συνθήκες διαβίωσης είναι οι πιο απάνθρωπες. Από τον περασμένο μήνα φιλοξενούσε τον Αλεξέι Ναβάλνι, τον κορυφαίο Ρώσο πολιτικό αντιπολιτευόμενο, καταδικασμένο σε σχεδόν 30 χρόνια φυλάκισης για μία υπόθεση απάτης (9 χρόνια) και «εξτρεμισμό» (19 χρόνια). Ο θάνατός του ανακοινώθηκε επίσημα αυτή την Παρασκευή.
Φυλακισμένος από το 2021 στην περιοχή Βλαντιμίρ, βορειοανατολικά της Μόσχας, εξαφανίστηκε για ένα δεκαπενθήμερο τον περασμένο μήνα, όσο χρειάστηκε για να μεταφερθεί σε μία από τις πιο αφιλόξενες φυλακές, που είναι χτισμένη σε χώρο ενός πρώην γκουλάγκ. Αόρατος για ένα μήνα, εμφανίστηκε στη συνέχεια ξανά μέσω βίντεο, με το κεφάλι ξυρισμένο και τα μάγουλα σκαμμένα, στην αίθουσα δικαστηρίου του στρατοπέδου, όπου εξετάστηκαν τυπικά οι καταγγελίες που ο διαβόητος κρατούμενος, με κακή υγεία αλλά πάντα μαχητικός, έκανε περιοδικά στη διοίκηση της φυλακής. Μια ματιά στις φρικτές συνθήκες διαβίωσης σε αυτό το κέντρο, που φιλοξενεί περίπου χίλιους κρατούμενους και στο οποίο κάποτε κρατούνταν ο Μιχαήλ Χοντοκόφσκι, ο πρώην ολιγάρχης που κατέληξε αντίπαλος της κυβέρνησης.
Μια μορφή βασανιστηρίων
«Ο περίπατος ξεκινά στις 6.30 π.μ. Δεν έχει κάνει ποτέ περισσότερο κρύο από μείον 32 βαθμούς. Ακόμα και σε αυτή τη θερμοκρασία, μπορείς να περπατάς για περισσότερο από μισή ώρα, αρκεί να σου φυτρώσουν καινούργια μύτη, καινούργια αυτιά και καινούργια δάχτυλα», διηγόταν ο Ναβάλνι από το απόκοσμα φωτισμένο κελί του, χωρίς να χάνει τη συνήθη αίσθηση του χιούμορ του. «Λίγα πράγματα είναι τόσο αναζωογονητικά όσο ένας περίπατος στη Γιαμαλία, στις 6.30 το πρωί. Και τι υπέροχο φρέσκο αεράκι πνέει στην αυλή, παρά το τσιμεντένιο τείχος», πρόσθετε. Η γραφειοκρατική σχολαστικότητα αγγίζει τα όρια μιας μορφής βασανιστηρίων, κατά των οποίων ο κρατούμενος είχε προσφύγει αρκετές φορές.
«Δικαιούμαι δύο κούπες βραστό νερό. Τις περιμένω. Είναι ένα καλό τρίλεπτο της ημέρας μου όταν μου δίνουν αυτές τις δύο κούπες και δύο αηδιαστικά κομμάτια ψωμί. Θα ήθελα να τα πιω και να τα φάω κανονικά», δήλωνε ο αντιπολιτευόμενος κρατούμενος. Αλλά σύμφωνα με τους κανόνες, οι κρατούμενοι που τοποθετούνται σε σωφρονιστικά κελιά απομόνωσης (όπου ο Ναβάλνι είχε σταλεί 23 φορές, για περισσότερες από 240 ημέρες συνολικά) διαθέτουν μόνο δεκαπέντε λεπτά για να φάνε, γεγονός που τους αναγκάζει αναπόφευκτα να καίνε τον λαιμό τους. «Πρέπει να πνίγομαι με αυτό το βραστό νερό. Και όλα αυτά για να μην μπορεί κανείς να φάει φυσιολογικά», παραπονιόταν.
Υποφέροντας από πόνους στην πλάτη και έχοντας χάσει περίπου είκοσι κιλά, υπέφερε και από στομαχικές παθήσεις. Ο Ναβάλνι κρατούνταν σε ένα κελί με διαστάσεις 2×3 μέτρα, όπου δεν του επιτρεπόταν να ξαπλώσει, ούτε καν στο πάτωμα, από τις 6 το πρωί μέχρι τις 10 το βράδυ. Είχε δικαίωμα σε ένα μόνο βιβλίο. Στο IK-3, έπρεπε να δουλεύει με δέρματα ταράνδων και να ράβει στολές. Υπ’ αυτές τις συνθήκες, ο 47χρονος κρατούμενος δεν άντεξε για πολύ. Σύμφωνα με τους οικείους του, οι αρχές ήθελαν να τον κρατήσουν μακριά από τις προεδρικές εκλογές του ερχόμενου Μαρτίου. Και φοβόντουσαν ότι αυτή η δοκιμασία στη φυλακή θα τον έκανε σύντομα να σωπάσει για πάντα.
